Ποια είναι η σημαντικότερη διεθνής πράξη για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και ποιες είναι οι διατάξεις της;
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (UNCRPD) είναι η πρώτη διεθνής, νομικά δεσμευτική πράξη που θέτει ελάχιστα πρότυπα για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και η πρώτη σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην οποία η ΕΕ έχει γίνει συμβαλλόμενο μέρος. Σκοπός της παρούσας Σύμβασης είναι η προώθηση, η προστασία και η διασφάλιση της πλήρους και ισότιμης απόλαυσης όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών από όλα τα άτομα με αναπηρία και η προώθηση του σεβασμού της εγγενούς αξιοπρέπειάς τους. Το άρθρο 27 είναι αφιερωμένο στο δικαίωμα στην εργασία και την απασχόληση. Οι βασικοί κανόνες για τα συμβαλλόμενα κράτη για την εφαρμογή των εργασιακών δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία είναι οι εξής:
1.- Η μη διάκριση θα πρέπει να καλύπτει όλες τις πτυχές της απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων των πλήρους διαδικασιών πρόσληψης, των προτύπων προσλήψεων και οτιδήποτε σχετίζεται με τους όρους και τις προϋποθέσεις απασχόλησης.
2.- Προσβασιμότητα: Τα κράτη οφείλουν να λάβουν μέτρα για τη διασφάλιση ενός πλήρως προσπελάσιμου χώρου εργασίας: Αυτή η υποχρέωση είναι ζωτικής σημασίας για την άρση των διαφόρων εμποδίων —φυσικών, συμπεριφορικών, πληροφοριών, επικοινωνιών ή μεταφοράς που εμποδίζουν τα άτομα με αναπηρία να αναζητήσουν.
3.- Λογικές προσαρμογές: αναφέρεται σε αναγκαίες και κατάλληλες τροποποιήσεις και προσαρμογές που δεν επιβάλλουν δυσανάλογη ή αδικαιολόγητη επιβάρυνση, όπου απαιτείται σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, για να εξασφαλιστεί στα άτομα με αναπηρία η απόλαυση ή η άσκηση σε ίση βάση με τους άλλους όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιώδεις ελευθερίες (άρθρο 2 CRPD). Σύμφωνα με την CRPD, η άρνηση εύλογης προσαρμογής συνιστά διάκριση λόγω αναπηρίας και οδηγεί σε διαιώνιση της ανισότητας
4.- Θετικά μέτρα: Τα κράτη προωθούν ευκαιρίες απασχόλησης για άτομα με αναπηρία
